Երգչուհի, Լոս Անջելես, 19 տարեկան
Երբ դարձա 16 տարեկան, ես մահացա և դարձա Բիլի Այլիշը:
Ես լավ չեմ քնում: Չեմ հասկանում, թե ինչպես են մարդիկ կարողանում մեկ վայրկյանում քնել:
Ծիծաղելի է, երբ հայտնիներն ասում են «ես պարզապես ես եմ»: Ոչ, դուք նախկինի նման չեք: Անկեղծ ասած, նույնիսկ ես եմ արդեն այլ մարդ:
Ինձ զայրացրել է «Բիլի Այլիշը ՝ նոր Լանա Դել Ռեյ» վերնագրերը: Նախ, դա անհարգալից վերաբերմունք է Լանայի նկատմամբ: Երկրորդ` մի երկու տարի հետո ես չէի ցանկանա կարդալ վերնագիր, որ կա նոր Բիլի Այլիշ:
Ես մի օր տանն էի և զրուցում էր սըր Փոլ Մաքքարթնիի հետ ֆեյսթայմով: Մայրս ու հայրս լաց էին լինում ուրախությունից, իսկ ես ինձ չափազանց տարօրինակ էի զգում
Երբ ես գնում եմ ինչ-որ տեղ, և բոլորը նայում են ինձ, քանի որ գիտեն, թե ով եմ ես, դա խելագարվելու չափ հաճելի է:
Փոքր ժամանակ ես երազում էի Nike-ի սպորտային կոշիկների մասին, բայց չէի կարողանում դրանք գնել: Հիմա ես դրանցից հարյուրն ունեմ:
Իմ կյանքում բացարձակապես ամեն ինչ աննորմալ է: Մեկուկես տարի առաջ ես հազարավոր ընկերներ ունեի: Այժմ միակ մարդը, ում հետ կարող եմ խոսել, իմ թերապևտն է:
Ամեն անգամ, երբ հանդիպում եմ ինձ նման մեկի հետ, բարկանում եմ: Ես ուզում եմ լինել եզակի: Շուրջս Բիլի Այլիշներ չափազանց շատ է, ես չեմ կարող վերահսկել իմ սեփական կերպարը, և դա ինձ խելագարության է հասցնում: Ես պետք է ամեն ինչ իմ ձեռքում պահեմ: Ինչպես դա արեց Քանյեն:
Ջարեդ Լետոն մի անգամ ինձ հրավիրեց ճաշի իր տանը: Ասում էին՝ Լեոնարդո Դի Կապրիոն և Փերիս Ջեքսոնը նույնպես այնտեղ կլինեն: Չգիտեի՝ ինչ հագնել: Ես նույնիսկ զգեստ չունեի:
Իմ ամբողջական անունն է Բիլի Այլիշ Պիրատ Բըրդ Օ’Քոնել: Կարծես այծի մականուն լինի:
Ոմանք կարծում են, որ դեպրեսիայի, ինքնասպանության կամ ինքնաոչնչացման մասին երգերը սարսափելի են: Բայց ես այլ կերպ եմ մտածում։
Ես այլեւս ոչ մի լավ բան չեմ սպասում ինտերնետից: Որքան հեռու է, այնքան ավելի է հիասթափեցնում: Ես սկսեցի ավելի քիչ հրապարակումներ անել Instagram-ում և դադարեցի լուսանկարներ ստորագրել. Մարդիկ ամեն ինչ սրտին մոտ են ընդունում, և աղմուկ է բարձրանում:
Մարդիկ շատ լուրջ են վերաբերվում այն ամենին, ինչ ես ասում եմ: «Բիլին սա ասաց», «Բիլին դա ասաց»: Եղբայր, ի՞նչ ես սպասում 1-ամյա աղջկանից: Կարծում եք, որ նա չի՞ կարող հիմարություն ասել:
Ոչ ոքի մի պատմեք ձեր խնդիրների մասին: Ոչ մեկի դա չի հետաքրքրում։
Ես հիանալի աշխատանք ունեմ, ընկերս: Պարզապես հիանալի։
All The Good Girls Go To Hell երգում («Բոլոր լավ աղջիկները գնում են դժոխք») Ես երգում եմ Սատանայի անունից, ասես նրա մարմնացումն եմ: Այսպիսով, ես լավ կամ վատ աղջիկ չեմ: Ես ինչ-որ տեղ մեջտեղում եմ:
Ես չէի փորձում ինչ-որ մեկին հաճոյանալ: Չէի փորձել դիտավորյալ «խախտել կանոնները»: Ես պարզապես արեցի այն, ինչ ուզում էի: Թերևս սա է միակ պատճառը, որ ինձ մոտ ամեն ինչ ստացվեց:
Ես չեմ ապրի մինչև 27 տարեկան, սա շատ երկար է։
Հիմա ես հասկանում եմ, թե ինչու են հայտնիները շփվում միայն այլ հայտնիների հետ: Դուք պարզապես պատկերացում չունեք, թե ինչպիսին է մեր կյանքը:
Ես ապրում եմ Տուրետի սինդրոմով (կենտրոնական նյարդային համակարգի խանգարում, որն առաջացնում է շարժական խանգարումներ): Իմ բոլոր ընկերներն ու հարազատները գիտեն այս մասին, բայց ես այդ մասին հազվադեպ եմ հրապարակայնորեն խոսում: Ես չեմ ուզում, որ հիվանդությունը ազդի մարդկանց՝ ինձ ընկալման ձևի վրա:
Երբեմն ես վախենում եմ լինել իմ տանը: Ինչ-որ մեկը հրապարակել էր իմ հասցեն ինտերնետում, և երկրպագուները հաճախ գալիս են իմ տուն: Մի անգամ ստիպված էի քնել հյուրասենյակում ՝ կողքս նստած թիկնապահով: Սարսափելի էր:
Իմ անունը Բիլի Այլիշ է և ես Լոս Անջելեսից եմ: Այսքանը, ես այլեւս ասելիք չունեմ:
Նյութի աղբյուրը՝ esquire.ru
More Stories
«Վիդեոհոլովակների մրցույթ»-ի ամփոփում
Ժամանակակից արվեստագետները ՀՀ-ում և աշխարհում
ՀՀ բարձրագույն կրթության համակարգի կատարելագործումը որպես պետության զարգացման հիմնական գործոն