Ես՝ որպես վաղվա օրվա կերտող

Կրթությունն անքակտելի մասն է մարդու անձնային զարգացման և հասարակության կայուն զարգացման գործընթացի։ Այն շատ ավելին է, քան գիտելիքների փոխանցման մեխանիզմ․ կրթությունը մտածելու, քննադատելու, ընտրելու և պատասխանատվություն ստանձնելու կարողություն է։ Իմ պատկերացմամբ՝ կրթությունը ոչ միայն ակադեմիական գիտելիքներ ստանալն է, այլ նաև աշխարհընկալման ձևավորման, ինքնաճանաչման և ազատ մտածողության դաստիարակման միջոց։

Երբ խոսում ենք համալսարանական կրթության մասին, այն արդեն հատուկ կարևորություն է ստանում։ Համալսարանը՝ ի տարբերություն դպրոցական կրթության, առաջին հերթին մարդուն դարձնում է ինքնուրույն մտածող, ինքնուրույն սովորող և հետազոտող։ Այստեղ մարդը սովորում է ոչ միայն իր մասնագիտությանը առնչվող գիտելիքներ, այլև ընդհանուր մշակութային և հումանիտար արժեքներ, որոնք կազմում են նրա մտավոր և բարոյական հենքը։

Իմ կարծիքով՝ համալսարանական կրթությունը պետք է առաջին հերթին սերմանի հետաքրքրություն դեպի ուսումնասիրությունը և գիտելիքի նկատմամբ սեր։ Այն չպետք է սահմանափակվի միայն դասախոսություններ լսելով և քննություններ հանձնելով։ Ճշմարիտ կրթությունը սկսվում է այն պահից, երբ մարդն ինքն է սկսում հարցեր տալ և դրանց պատասխանները փնտրել՝ ինքնուրույն, խորքային, ստեղծագործաբար։ Ուսանողը պետք է կարողանա շփվել իր միջավայրի հետ, բանավիճել, նոր մտքեր արտահայտել, մասնակցել գիտական և հասարակական նախաձեռնություններին։

Մյուս կողմից՝ կրթությունն ինձ համար նաև պատասխանատվություն է։ Գիտելիքն ուժ է, բայց այդ ուժն անհրաժեշտ է ուղղորդել բարօրության և հասարակական առաջընթացի ճանապարհով։ Ներկայիս ժամանակներում, երբ տեղեկատվությունը հասանելի է մեկ սեղմումով, առավել կարևոր է կարողանալ տարբերել արժեքավոր գիտելիքը մակերեսային ինֆորմացիայից։ Այստեղ է, որ բարձրագույն կրթությունը պետք է օգնի ձևավորել վերլուծական մտածողություն, մեթոդաբանական մոտեցում և քննադատական հայացք աշխարհի նկատմամբ։

Ամփոփելով՝ կարող եմ ասել, որ կրթությունը, հատկապես համալսարանական մակարդակով, այն ամենահզոր գործիքն է, որով մարդը կարող է փոխել ոչ միայն իր կյանքը, այլև իր շրջապատը։ Իմ պատկերացմամբ՝ կրթված մարդը նա է, ով ունի ոչ միայն գիտելիք, այլ նաև խորամանկություն՝ այդ գիտելիքը կիրառելու ի նպաստ մարդկության։

Այս ամենը հաշվի առնելով՝ ուզում եմ ուսանողներին հղել հետևյալ միտքը. մի՛ սահմանափակվեք միայն դիպլոմ ստանալու նպատակի վրա։ Համալսարանը վայր է, որտեղ դուք ոչ միայն մասնագիտանում եք, այլև ձևավորում եք ձեր աշխարհայացքը, արժեքային համակարգը և ներքին ինքնուրույնությունը։ Օգտվեք ամեն հնարավորությունից՝ մասնակցեք քննարկումների, հարցեր տվեք, կարդացեք, վերլուծեք և երբեք մի՛ դադարեք սովորել։ Մի՛ վախեցեք սխալվելուց և միշտ պատրաստ եղեք սովորել այդ սխալներից։ Ձեր կրթությունը ոչ միայն ձեզ է պատկանում, այլ նաև այն ապագային, որը կկերտեք դուք։ Ուստի եղե՛ք ակտիվ, մտածող և հոգատար ուսանողներ՝ դառնալով վաղվա օրինաչափ քաղաքացիներ և առաջնորդներ։

Հեղինակ՝ Գայանե Սարգսյան