Կրթությունը Չինաստանում

ՉԺՀ-ի տնտեսության զարգացման վիթխարի տեմպերը վերջին տասնամյակների ընթացքում բազմաթիվ բանավեճեր են առաջացնում ժամանակակից հասարակության շրջանում, ավելի ու ավելի շատ վարկածներ ու ենթադրություններ են հայտնվում Չինաստանի հզոր առաջընթացի ակունքների մասին: Անշուշտ, դա չէր կարող տեղի ունենալ առանց պատճառի և պետության ու տնտեսական ոլորտի ներկայացուցիչների լուրջ աշխատանքի ։

Ազգային գաղափարի հիմքում ընկած է ծանր աշխատանքի սկզբունքը, որն անպայման կհանգեցնի հաջողության։ Մանկությունից չինացիները համառորեն աշխատում են և նույնիսկ նպատակին հասնելուց հետո չեն դադարում աշխատել իրենց վրա։ Չինացիները երբեք կես ճանապարհին չեն կանգ առնում, քանի որ նրանց համար գլխավորը դրված նպատակին հասնելն է։ Օրինակ, Օլիմպիադայի ժամանակ չինացիները միշտ ձգտում են ստանալ հենց ոսկին, քանի որ մյուս մեդալները հաղթանակի համարժեք չեն։

Chinese education documentary gets people thinking - Global Times

Բայց, իհարկե, երկրի տնտեսության ձևավորման գործում կարևոր դեր է խաղացել պետությունը։
Նախ, ճիշտ որոշվեցին առաջնահերթությունները.պետական բյուջեի մեծ մասն այսօր ներդրվում է կրթության մեջ։ Համալսարանները, որոնք երկրին արժեքավոր կադրեր են բերում, գրեթե ամբողջությամբ գտնվում են պետության դոտացիայի վրա։ Հետեւաբար, մրցավազքը որակի բարձրացման համար ձեռք բերված ուսուցման. Պետությունը նաեւ խրախուսում է տաղանդավոր ուսանողներին ՝ երկրի համար ապագա անգնահատելի կադրերին եւ դրամաշնորհներ է տրամադրում։ Դրանք նաեւ գործում են միջազգային ուսանողների համար.
Երկրորդ, տարրական եւ միջնակարգ կրթությունը հայտարարվել է պարտադիր բոլորի համար. Միայն խիստ միջոցներն օրենսդրական մակարդակով կարելի էր հաղթահարել անգրագիտության հետընթացը։

Ինչպես հայտնի է, 90-ականների սկզբին Չինաստանում բնակչության միայն 4 տոկոսն է բարձրագույն կրթություն ունեցել, միայն 12 տոկոսն է ստացել ավագ դպրոցի վկայական եւ 11 տոկոսը կրթություն չի ունեցել։ Ականավոր հետազոտողներին կարելի էր մատների վրա հաշվել, իսկ հեղինակավոր բուհերի, տարբեր օլիմպիադաներում և մրցումներում հաղթանակների մասին չարժե խոսել։ Այսօր իրավիճակն արմատապես փոխվել է։

Իսկ որն էր այն մղումը, որը Չինաստանը վերածեց կրթական ոլորտում ամենաարագ զարգացող երկրի։ Չինաստանն այսօր ինքնուրույն թողարկում է օրիգինալ և որակյալ արտադրանք, ինչպես նաեւ հանդիսանում է համաշխարհային կենտրոն առաջատար հետազոտությունների եւ նորարարական նախագծերի։ 1998թ.ստորագրվել է “ՉԺՀ բարձրագույն կրթության մասին օրենքը”, որը երկրի բուհերը դարձրել է համաշխարհային մակարդակով համալսարաններ՝ լավագույն պրոֆեսորներով եւ եզակի լաբորատորիաներով, որոնց շնորհիվ Չինաստանն այժմ իրավամբ կարելի է Ինովացիոն հրաշք անվանել:

Ներկայում ՉԺՀ-ի յուրաքանչյուր քաղաքացի հասկանում է, որ բարձրագույն կրթության դիպլոմի բացակայությունը նշանակում է նորմալ, երջանիկ կյանքի եւ ինքնաիրացման անհնարինություն: Այս ըմբռնումը եւ որոշել է ժամանակակից իրավիճակը երկրում. ներկայումս դիպլոմ ստանալը եւ պահանջվող մասնագիտացումը երկրի յուրաքանչյուր բնակչի նպատակն է: Եւ դրան հասնելը սկսվում է վաղ մանկությունից. և այդ ամենը հաշվի առնելով անհավատալի ջանքեր են ներդնում ինչպես դպրոցականները, այնպես էլ ուսանողները, ովքեր ամեն օր ստանում են հսկայական տեղեկատվություն և սովորում են մեծ ջանասիրությամբ։

Նյութի հեղինակ ՝ Ազատուհի Հովհաննիսյան